هیدرادنیت چرکی و تنبلی تخمدان : چگونه با هم مرتبط هستند؟

هیدرادنیت چرکی یک بیماری مزمن و احتمالاً ناخوشایند پوستی است که در هر جایی که پوست به هم ساییده شود، توده‌ها، آبسه‌ها و جوش‌ها ایجاد می‌شود. اگرچه هرکسی می تواند بعد از بلوغ به آن مبتلا شود، اما در بین زنان در سنین باروری شایع است.

آیا این آشنا به نظر می رسد؟ برای یک متخصص زنان، این کار را انجام می دهد: با جمعیتی که تحت تأثیر بسیاری از شرایط باروری دیگر، و به ویژه، سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) قرار دارند، مطابقت دارد. به نظر می رسد که همزمانی سلامت پوست و هورمونی چندان نادر نیست. برای زنان مبتلا به هیدرادنیت و PCOS، تسکین طولانی مدت ممکن است نیاز به همکاری بین متخصصان داشته باشد.

هیدرادنیت چرکی (HS) چیست؟

همچنین به عنوان آکنه معکوس شناخته می شود، هیدرادنیت چرکی (HS) می تواند ترکیبی از توده ها، کیست ها، ندول ها، جوش های سرسیاه یا کورک در زیر بغل، باسن، سینه ها یا هر جایی که پوست به هم ساییده می شود ایجاد کند.

این توده ها معمولاً بزرگتر از آکنه های معمولی هستند و به راحتی می توانند ملتهب یا عفونی شوند. هنگامی که آنها این کار را انجام می دهند، می توانند چرک را نشت کنند یا مجاری سینوسی ایجاد کنند – کانال های کوچک زیر پوست که جوش ها را به هم متصل می کند. اینها می توانند آنقدر دردناک باشند که در حرکت اختلال ایجاد کنند و حتی ممکن است بوی بدی ایجاد کنند. از آنجا که آنها اغلب در همان مناطق ظاهر می شوند، HS همچنین می تواند منجر به زخم های شدید شود.

هنگامی که HS به پیشرفت موکول شود، می تواند بر عزت نفس و کیفیت کلی زندگی زن تأثیر بگذارد. به همین دلیل است که درمان هیدرادنیت چرکی باید بر بهبود ضایعات با کمترین جای زخم و جلوگیری از هر گونه شعله ور شدن در آینده متمرکز شود.

چه چیزی باعث هیدرادنیت چرکی می شود؟

در ابتدا، متخصصان پوست بر این باور بودند که HS ناشی از مشکل غدد عرق تولیدکننده چربی در زیر بغل و کشاله ران است که برای برخی بیشتر مستعد گرفتگی هستند. اکنون مشخص شده است که HS می تواند در نواحی دیگر مانند زیر سینه ها ظاهر شود، جایی که غدد آپوکرین (تولید کننده روغن) نداریم. آکادمی پوست آمریکا (AAD) معتقد است که علل احتمالی زیادی پشت این بیماری وجود دارد، از جمله:

· مشکلات ایمنی پوست

· التهاب نزدیک فولیکول های مو

· قرار گرفتن در معرض باکتری

· استعداد ژنتیکی

علاوه بر این، افرادی که سیگار می‌کشند، چاق هستند یا هر بیماریی دارند که بر سیستم ایمنی آنها تأثیر می‌گذارد (مانند دیابت، لوپوس یا بهبودی پس از شیمی درمانی) نیز در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به هیدرادنیت چرکی هستند.

HS در مقابل آکنه معمولی

در نگاه اول، HS می تواند بسیار شبیه یک مورد شدید آکنه هورمونی باشد. از بسیاری جهات، این بیماری های پوستی به طرز قابل ملاحظه ای مشابه هستند: اغلب زمانی شروع می شوند که فولیکول مو مسدود می شود و ملتهب می شود. علاوه بر این، هر دو ممکن است شامل جوش‌ها و جوش‌های سرسیاه مشابه باشند.

با این حال، برخی از تفاوت های کلیدی بین علائم HS و آکنه وجود دارد:

• ضایعات HS معمولاً لایه‌های عمیق‌تر پوست را درگیر می‌کنند، برخلاف لک‌های سطحی آکنه.
• در HS، فولیکول های مو به طور کلی با کراتین (نوعی پروتئین)، به جای سلول های مرده نرم تر پوست آکنه مسدود می شوند.
• ضایعات HS تا حدودی متقارن هستند و به ندرت فقط یک زیر بغل یا باسن را تحت تاثیر قرار می دهند.

درباره سندرم تخمدان پلی کیستیک

سندرم تخمدان پلی کیستیک که تا 10 درصد از زنان در سنین باروری را تحت تأثیر قرار می دهد، اکنون یکی از شناخته شده ترین بیماری های هورمونی در میان زنان است.

عوامل اصلی تعیین کننده سندرم تخمدان پلی کیستیک وجود کیست های کوچک در تخمدان ها و همچنین عدم تعادل هورمونی طولانی مدت است. زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک معمولاً سطح هورمون‌های جنسی مردانه، سطوح پایین استروژن و پروژسترون و سیکل‌های قاعدگی نامنظم را دارند.

هیچ محرک یا علت واحدی برای PCOS شناسایی نشده است، اما می دانیم که معمولاً در کنار بیماری های همراه زیر ظاهر می شود:

• دیابت نوع 2
• مقاومت به انسولین یا سندرم متابولیک (گاهی اوقات به عنوان پیش دیابت شناخته می شود)
• هیپرآندروژنیسم (سطح تستوسترون اضافی)
• چاقی

در حالی که همه بیماران زن مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک این شرایط هورمونی را ندارند، اما اغلب با هم ظاهر می شوند تا ارتباط غیرقابل انکاری را ایجاد کنند.

زنان مبتلا به PCOS در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به ناباروری، بیماری قلبی و مشکلات کاهش وزن هستند.

HS و PCOS چگونه مرتبط هستند؟

چندین مطالعه مبتنی بر جمعیت نشان می دهد که شیوع سندرم تخمدان پلی کیستیک در میان افراد مبتلا به هیدرادنیت چرکی تقریباً دو برابر بیشتر از جمعیت عمومی است. قطعاً یک پیوند قوی وجود دارد، اما بسیاری از محققان هنوز در مورد جهت آن مطمئن نیستند: آیا سندرم تخمدان پلی کیستیک باعث HS می شود؟ آیا برعکس است؟

هورمون ها و پوست

محتمل ترین توضیح این است که خطر برای هر دو شرایط به دلایل مشابه افزایش می یابد. ما قبلاً می دانیم که سطوح بیش از حد تستوسترون در زنان (معمولاً در PCOS یافت می شود) می تواند باعث مشکلات پوستی مانند آکنه هورمونی، هیرسوتیسم (رشد موهای زائد بدن) یا درماتیت سبورئیک (لکه های پوسته پوسته پوست) شود. بسیاری از زنان گزارش می دهند که شعله ور شدن HS در همان زمان چرخه قاعدگی آنها اتفاق می افتد، به خصوص درست قبل از قاعدگی، که این رابطه را بیشتر تقویت می کند.

در عین حال، اثرات التهاب مزمن باید در نظر گرفته شود. زنان مبتلا به PCOS اغلب سطوح بالایی از پروتئین C-Reactive را دارند، نشانگری که نشان دهنده التهاب عمومی است. در عین حال، این پروتئین در میان افراد مبتلا به HS نیز بالا است، به خصوص درست قبل از شعله ور شدن.

بیماری های همراه مانند دیابت نوع 2 یا چاقی نیز می توانند شعله ور شدن HS را بیشتر کنند. چنین شرایطی همچنین التهاب را افزایش می‌دهد، ایمنی را تضعیف می‌کند و هر عفونتی را برای درمان سخت‌تر می‌کند – که می‌تواند منجر به آبسه‌های بزرگ‌تر یا بیشتر شود.

درماتولوژی در مقابل زنان: چگونه پوست خود را اصلاح کنیم

در صورت مواجهه با شعله ور شدن، درمان HS باید بر بهبود ضایعات پوستی تمرکز کند. اینجاست که یک متخصص پوست باید برای تعیین شدت بیماری و همچنین رد هر گونه عفونت به آن توجه کند. دارو ممکن است شامل کرم های آنتی بیوتیک موضعی یا شستشوی ضد عفونی کننده روی جوش ها یا جوش های سرسیاه باشد. اگر آبسه‌های بزرگ‌تری وجود داشته باشد یا ضایعات چرکی دارند، پزشک ممکن است آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی نیز تجویز کند.

پس از مراقبت از آن، یک برنامه بلندمدت برای جلوگیری از عود مجدد کورک. پس از تشدید اولیه HS، غربالگری PCOS، مقاومت به انسولین و دیابت ضرری ندارد. این زمان برای کار گروهی است: اغلب، متخصص پوست ممکن است نیاز به ارجاع شما یا هماهنگی مراقبت با متخصص زنان، غدد درون ریز یا حتی یک متخصص ایمنی داشته باشد.

برای زنانی که هم HS و هم PCOS دارند، کنترل یکی از آنها اغلب تأثیر مفیدی بر دیگری دارد. این گزینه‌های درمانی PCOS معمولاً برای جلوگیری از شعله‌ور شدن هیدرادنیت استفاده می‌شوند:

· قرص های ضد بارداری خوراکی (قرص های ضد بارداری)، به خصوص اگر به نظر می رسد که جوش های HS در اثر قاعدگی ایجاد شده باشد.

· درمان ضد آندروژن، مانند اسپیرونولاکتون یا فیناستراید، که می تواند به کاهش سطح تستوسترون کمک کند.

· متفورمین، دارویی که برای کاهش قند خون استفاده می شود، به ویژه در میان زنانی که به سندرم متابولیک نیز مبتلا شده اند.

مدیریت طولانی مدت هر دو شرایط می تواند برای سلامت روانی و تصویر فرد از خود دشوار باشد. افزایش وزن فراگیر، آکنه های مکرر و رشد موهای ناخواسته همگی از علائم معمول سندرم تخمدان پلی کیستیک هستند و به طور مستقیم بسیاری از استانداردهای “سنتی” زنانگی را هدف قرار می دهند. در عین حال، زخم و ترشح از HS می تواند باعث شود بسیاری از زنان منزوی شوند یا نسبت به بدن خود آگاه باشند.

هیچ برنامه مراقبت بهداشتی جامعی بدون پرداختن به این مسائل کامل نمی شود. این ممکن است شامل اعمال تغییرات طولانی مدت در سبک زندگی باشد که به کنترل سطح انسولین، تکنیک های ضد استرس و اولویت دادن به غذاهای ضد التهابی کمک می کند.